عیوب موجود در لعاب کاشی های سرامیکی لعاب دار علل متفاوتی دارند. یکی از اصلی ترین عیوب کاشی های سرامیکی لعاب دار، عیوب لعاب می باشد. اگر یک قطره آب روی سطحی(مثلا روی یک میز) ریخته شود، کاملا پخش می شود و اصطلاحا سطح را تَر می کند. اما در مورد یک قطره جیوه چنین حالتی وجود ندارد، یعنی اگر یک قطره جیوه روی میز بریزیم نه تنها روی سطح پهن نمی شود بلکه جمع شده و سطحی شبیه کره به خود می گیرد. در این مورد اصطلاحا گفته می شود که جیوه توانایی تر کردن سطح را ندارد.

در صورتی که لعاب به هنگام پخت، خاصیتی شبیه به جیوه از خود نشان دهد و خود را جمع نماید، عیب لعاب نگرفتگی یا گسیختگی لعاب رخ می دهد. به لعاب نگرفتگی بدنه(عاری بودن نقاطی از بدنه لعاب)، به صورتی که لعاب به شکل جزیره ای در حد فاصل نقاط بدون لعاب تجمع پیدا کند را عیب خزیدگی یا crawling گفته می شود.

عوامل ایجاد کننده:

1- وجود روغن، گریس، گرد و خاک و ... بر روی قطعه بیسگوئیت شده قبل از لعاب کاری

2- ایجاد ترک در لایه لعاب طی مرحله خشک کردن و قبل از پخت به علت وجود مواد کلوئیدی بیش از اندازه در لعاب

3- وجود نمک های محلول در بدنه

4- اعمال زیاد لعاب به بدنه(ضخیم یا غلیظ بودن لعاب)

راه حل های پیشنهادی:

1- تمیز نگه داشتن قطعه بیسگوئیت شده

2- با دقت جابجا کردن قطعاتی که به روش غوطه وری، لعاب زده می شوند

3- کم کردن مقدار رس در لعاب

4- افزودن کربنات باریم(به مقدار 1 تا 2/5 درصد) جهت رسوب کردن نمک های محلول

5- کاهش مقدار لعاب اعمال شده